COME CHE ERA NA OTA LA SCOLA CA' DA NOI

LA MAESTRA DE NA OTA – secondo toco

Cuanche la maestra la se infuriaa de bruto la me ciamea de le parole che gneache se capia cè che la voela dì, parole de na ota: forse la liedea su l vocabolario…Satapiras, singara. Strolega, nane. La se sfoghea e po’ la se calmea. Co ela te inparee anche se no te volee, la fasea co l cuor, pur nte la so’ severità. Me penso che era n colega che ogni tanto el marinea la scola porcé el dea nte l bosco a ciatà legne o fonghe, ela mandea el bidelo a rincurialo, porcié l era tanto inteligente e por ela era un pecà vedelo sacrificou por la famea.

Ogni tanto vegnia a scola una mare o un pare de calche scolaro che ela avea dou bote, no puoi fei nome, ma un on l à spasemada e me penso che el disea n dialeto:”Te folo del neve se te urte ancora me fios”. Io’ staseo senpre chieta e studiao anche porcé ereone tacade de ciasa. Io’ staseo agno’ che ades é l emporio Martini e ela là agno’ che é n negozio.

Confesi che tante ote deo a sonà el conpanel, ora che la vignea a vardà chi che era, ero belo inte de cusina mea, e nisun savea nuia. Me pagao por i patafe che la dasea!…

Al dì de ncuoi la sarae n preson! Come canbia duto! Calche ota me capita de sientì ala television, zerte strafalcioi de dente colta e me vien spontaneo dì “Se dea a scola dala AB. Con una tal maestra a la fin da l an scolastico, ereone dute pasade con biei vote!”.

Ancora ncuoi son grata a ela. Dopo el tenpo te madura e se te as ize algo de bon, prima o daspo’ te lo tire fora. Però dison grazie a na bona base avuda che se va avante daspo’ nela vita.

Ida Molin – Auronzo

Comments are closed.